ทั้งๆที่การเลือกตั้งอันกำลังโหมพระพืออยู่ในจังหวัดร้อยเอ็ดเสมอเป็นเพียงการเลือกตั้ง “นายกอบจ.” แต่ก็เป็นสัญญาณบ่งสะท้อนถึงการเลือกตั้ง “ใหญ่”ได้เป็นอย่างดี
ไม่เพียงเพราะเป็นการต่อสู้กันเองระหว่างตระกูล หากที่สำคัญยังเป็นการต่อสู้ระหว่าง “ป้อมค่าย”ในทางการเมือง
เนื่องจากคู่สัประยุทธ์กับคนของพรรคเพื่อไทยมิได้มาจากคนของพรรคพลังประชารัฐเท่านั้น หากแต่ดำรงอยู่ในลักษณะอันเป็น ตัวแทนของกลุ่มอำนาจบนพื้นฐานแห่ง”รัฐประหาร”
การต่อสู้ในจังหวัดร้อยเอ็ดจึงมิได้เป็นการถอดแบบมาจากบทเรียนอันร้อนแรงของการต่อสู้ที่เพิ่งผ่านพ้นไปในจังหวัดกาฬสินธิ์ หากแต่ยังสำแดงถึง “ความพร้อม” อย่างเต็มเปี่ยม
เป็นความพร้อมของ”ครอบครัว”อันเป็นพื้นฐานแห่งการขับเคลื่อนของ “พรรคเพื่อไทย”ซึ่งปักธงการต่อสู้ตั้งแต่เปิดตัว นส.แพทองธาร ชินวัตร ที่จังหวัดขอนแก่นเมื่อเดือนตุลาคม 2564
จากนั้น ไม่ว่าภาพจากจังหวัดอุดรธานี ไม่ว่าภาพจากจังหวัดศรีสะเกษ ไม่ว่าภาพจากจังใหวัดเชียงใหม่ล้วนรวมศูนย์ไปสู่เป้า หมาย “แลนด์สไลด์” ในทางยุทธศาสตร์ทั้งสิ้น
พลันที่ปรากฏเงาร่างของ คุณหญิงพจมาน ดามาพงศ์ ขึ้นท่ามกลางเสียงกลองสะบัดไชยที่จังหวัดเชียงใหม่ก็เด่นชัด
ความเด่นชัดอย่างที่สุดก็คือ พรรคเพื่อไทยกำลังพลิกฟื้นคืนอดีตอันรุ่งโรจน์ตั้งแต่ยุคพรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชน ด้วยความมั่นใจเป็นอย่างสูง
เป็นความมั่นใจไม่เพียงเกินครึ่งอย่างที่เห็นเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554 หากแต่ทะยานไปสู่ 300 กว่าในเดือนกุมภาพันธ์ 2548
ภาพที่เห็นจากจังหวัดขอนแก่นพัฒนาขยายตัวอย่างก้าวกระ โดดจากปฏิบัติการ “ตีหนู ไล่งูเห่า”ที่จังหวัดศรีสะเกษ รวมถึงภาพที่จังหวัดเชียงใหม่ได้ระเบิดอย่างใหญ่หลวงผ่านจังหวัดร้อยเอ็ด
ความอึกทึกครึกโครมนี้ปรากฏในท่ามกลางการเสื่อมทรุดลง เป็นลำดับไม่ว่ามองผ่าน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่ามอง
ผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ และพรรคพลังประชารัฐ
ล่าสุดจากพื้นที่จังหวัดร้อยเอ็ดแม้เป็นเพียงการเลือกตั้งระดับนายกอบจ.ก็ยากเป็นอย่างยิ่งที่ปรปักษ์ในทางการเมืองจะเทียบ เคียงกับความฮึกเหิมของพรรคเพื่อไทยได้
ภาพแห่งการเลือกตั้งใน”อนาคต”จึงอ่านไม่ยาก
พลันที่พรรคเพื่อไทยประกาศตัวแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีประสานกับการประกาศนโยบายอันเป็นหมัดเด็ด
นั่นหมายถึง “จุดเปลี่ยน” อย่างมีนัยสำคัญทางการเมือง
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก
Line @Matichon ได้ที่นี่
