21 ก.พ.2565- ‘ดี้’ นิติพงษ์ ห่อนาค นักแต่งเพลงชื่อดัง โพสต์ข้อความในเพจเฟซบุ๊ก Nitipong Honark ว่า ครั้งนั้น เมื่อสิบกว่าปีก่อน…ที่ขอนแก่น ฉันเคยไปร่วมงานประจำปีของบริษัท บุญรอดฯ ด้วยเป็นหนึ่งสมาชิกในบริษัทในเครือ… เป็นงานที่สนุกสนานยิ่งใหญ่แต่อบอุ่นด้วยความสัมพันธ์ตั้งแต่ประธานจนถึงพนักงานตัวเล็กๆ
งานนั้นมีการแสดงบนเวทีมากมาย โดยมีพิธีกรคือ เศรษฐา ศิระฉายา และสัญญา คุณากร…
ทั้งสองท่าน นับว่าสนิทสนมรักใคร่เฮฮากับฉันมานาน นับถือกันและกัน คุยสนุกถูกคอ
ฉันรู้จักชื่อเศรษฐา ศิระฉายา มาตั้งแต่วงดิอิมพอสสิเบิล ชนะเลิศวงดนตรีถ้วยพระราชทาน แล้วจากนั้นก็มีผลงานต่าง ๆ อีกมากมาย
ตอนนั้นเรียนมศ.4 เพิ่งหัดเล่นกีตาร์ จับได้ห้าคอร์ด ร้องเพลงได้เป็นร้อยเพลง
แต่วงดิอิมฯ แกะไปโมโหไป คอร์ดอะไรวะเนี่ย ทำไมมันต้องเยอะขนาดนี้ จับคอกีตาร์ยากมาก….แต่ เออ พอจับได้ ภูมิใจมาก เพราะเสียงมันใช่ ใช่ มากๆ
คาดไม่ถึง ว่าวันหนึ่ง จะได้เข้ามาใกล้วงดิอิมฯ รู้จักพี่ๆ ทุกคน…นี่มันเกินฝันมามาก
เคยคุยกับ พี่ปราจีน ทรงเผ่า แล้วก็ได้ตัดพ้อพี่เค้าว่า….พี่รู้ไหม เพลงดิอิมฯ ที่พี่เป็นคนเรียบเรียงฯ น่ะ สร้างความลำบากให้กับนักกีตาร์บ้านนอกแค่ไหน…..
ตัดกลับมาที่ขอนแก่นวันนั้น….
ทุกคนในงานดังกล่าว กำลังทยอยบินกลับจากขอนแก่นกลับกรุงเทพฯ พี่ต้อยกับฉันและอีกหลายคน กลับไฟลท์เดียวกัน
ตอนจะขึ้นเครื่อง….พี่ต้อยเดินมาถือถุงบางอย่างมายื่นให้ฉัน
“แหนม…ดี้เอากลับไปกินบ้านนะ”…..
เดี๋ยวนะ……ของงแปร๊บบบ
“พี่ต้อย…เมื่อคืนพี่เป็นพิธีกรหนักมาก พี่มีแรงไปซื้อตอนไหนพี่ ผมยังเพิ่งตื่นมาสนามบินเลย…”
“เฮ่ย…พี่ตื่นเช้า ไปตลาดมา …เลยซื้อมาเป็นของฝาก…”
ฉันรับมาแบบงงๆ…..และน้อง ๆ อีกหลายคนที่ได้รับของฝากก็ดูงง ๆ
ไม่ใช่ละพี่ต้อย….
คือมันไม่ใช่ของฝาก…เพราะฉันก็เดินทางพร้อมกับพี่นะ….เค้ามีแต่จะซื้อของฝากไปให้คนที่กรุงเทพฯ…แต่นี่พี่มาซื้อให้คนเดินทางด้วยกันก่อนขึ้นเครื่อง….
“เอาน่าดี้…5555” เศรษฐาหัวเราะแล้วก็ขึ้นเครื่องไป
พรุ่งนี้ ผมไปหาพี่นะ….
